Aandachtsprobleem in snelle wereld

Soms voel ik me net Bambi. Niet zo zeer dat schattige hertje maar meer dat alerte en schichtige beestje, dat met grote ogen om zich heen kijkt. Constant klaar om weg te rennen voor gevaar, kansen te pakken of een afwijzing van een ander te voorkomen. In onze moderne wereld vertaald zich dat naar snel e-mails beantwoorden, vlug reageren op whatsappjes, door-fietsend (rijdend) naar de volgende (werk) afspraak en op allerlei manieren jezelf druk houden. Pas de laatste tijd wordt me dit echt helder bij mijzelf en anderen en hoe we dit (zeker de millennials en jonger) al mass doen. Hoe ons aandachtsprobleem een steeds groter ding is. Een blog over het aandachtsprobleem, patronen van vele moeten doorbreken, meer momenten hebben van niets doen, leren rusten in jezelf en kiezen kwaliteit ipv kwantiteit.

Ons aandachtsprobleem

Bijna de helft van onze tijd zijn onze gedachten afgedwaald, 46,9 % om precies te zijn. Dit bleek uit een uitgebreid en goed onderbouwd onderzoek. De titel van hun werk zegt genoeg, ‘a wandering mind is an unhappy mind’. Niet alleen maakt ons dit onproductiever maar het beïnvloed ook onze gemoedstoestand. We zien alleen dat waar onze aandacht op gericht is (net als een zaklamp). Dus als we niet bewust zijn van ons gedachten patronen dan is er grote kans dat we in negatieve patronen, gedachten en gevoelens blijven hangen.

Pas als we dit zien, er bewust van worden,  dan kunnen we de keus maken eruit te stappen. Mindfulness-meditatie is daarin een prachtige manier. Jij kan leren je aandacht steeds meer te gaan richten waar jij wil. Je lichaam, het volgen van je ademhaling, geluiden, kijken, ruiken en proeven, zijn allemaal hulpmiddelen om in dit moment te zijn. Die dan ook allemaal gebruikt worden in meditatie, om onze aandacht een richtpunt te geven. Het gaat hier niet om denken dat we ervaren maar echt het directe sensorische ervaren. Dit is een belangrijke uitweg uit ons aandachtsprobleem.

De snelle maatschappij

15 jaar geleden keek ik met verbazing naar die gekke rennende Londenaren. Alleen maar om een metro eerder te halen of god mag weten waar ze zich naar toe haasten. Dit wordt steeds normaler, ook in Nederland. Althans ik zie het regelmatig in Amsterdam. Als Sophie voor haar tv-programma in de Japanse samenleving kruipt, dan zie je hoe stressvol hun (werkende) leven is. In Amerika en vele andere landen is dat net zo. Dan kun je denken oooh zo erg is het niet bij ons. Nog niet nee maar dat maakt het nog niet normaal!

We schieten door

We schieten door. Toch? We hebben meer dan genoeg efficiëntie gehaald om terug te kunnen schakelen. Mits we genoegen nemen met iets minder groei en uit wat minder smaken pindakaas kunnen kiezen. Ik hoor mijn vader al zeggen “ja-maar Marc zo werkt de wereld nou eenmaal”. Dat is ook zo. Maar dat wil niet zeggen dat ik (of jij) er niet een eigen draai aan kunnen geven. Ik roep (nog) niet op tot revolutie maar wel tot echte introspectie. Ik moet dan denken aan de quote (zie plaatje) van Himanshu Giri. Niet alleen kan het minder, ons systeem, ons lichaam kan het steeds moeilijker bij benen. We zullen ergens een stapje terug moeten doen. Het aandachtsprobleem is echt precies dat, een groeiend probleem. Gelukkig zie je steeds meer mensen mediteren, naar yoga gaan en vaker wandelen en zich terugtrekken in stilte (retraites). 

Kwaliteit ipv kwantiteit

Laten we voor kwaliteit gaan in de plaats van snel, veel en gehaast. Stel jezelf de vraag: welke momenten in de afgelopen jaren staan me nog echt bij? Wat voor momenten waren dat? Hoe voelde je je erbij? Vergelijk dat is met hoe je normaliter je leven leeft. Is er ruimte om naar voor meer kwaliteit te gaan? Waar ligt die ruimte dan? En ben je bereidt om uit je veiligheid te stappen, bij je eigen gevoel stil te staan (ook de lastige) en durf je te falen als het leven toch anders loopt. Als je voor kwaliteit wilt gaan dan hoort dat er bij.

Persoonlijke verhaal

Ik probeer niet belerend te zijn want het verbaasd me hoe vaak ik zelf als een Bambi  kan rond schieten. Ook voor mij is aandacht een probleem. Hoe vaak ik niet in mijn computer kruip, gehaast mijn website aanpas, mails beantwoord of snel even een cliënt bel. Ja ik ben mindfulness trainer en coach en dan zou ik beter moeten weten. Misschien wel maar het toont vooral aan hoe hardnekkig automatische patronen kunnen zijn. Hoe makkelijk we aan onszelf voorbij gaan. Soms denk je dat iets echt af moet maar als je met meer overzicht en rust kijkt dan kan het prima een dag later of soms zelfs helemaal niet.

Trainen van onze aandachtsspier

Elke keer als je tijdens het mediteren met je aandacht terug naar dit moment gaat, naar je ademhaling, lichaam of iets anders, train je je brein. Je versterkt langzaam aan je aandachtsspier. Vandaar dat regelmatig mediteren, als dit je doel is, belangrijk is. Je zal het merken op je werk maar ook in de omgang met anderen mensen. Je bent meer aanwezig, je luistert beter en kan daardoor met meer empathie en openheid bij een ander zijn. Wat voor jezelf ook veel leuker en prettig maakt. Dus je kan wat doen aan je aandachtsprobleem. Ook regelmatig nieuwe dingen ondernemen vereist veel aandacht van je brein en daarmee train je het brein ook heel goed.

Geluk zit in ons

Alleen persoonlijk zou ik meer doen dan ontspanningsoefeningen, mediteren en de natuur opzoeken. De essentie van meditatie is onze essentiële  tevredenheid, rust en stilte herkennen. Te zien dat het nu al goed is. Dat maakt dat we iets minder dwangmatig onze doelen najagen, vaak om erkenning te krijgen van andere. Hoe meer we onze inherente tevredenheid zien en voelen, hoe meer we kunnen ontspannen in wie we zijn en wat we doen. Als iets niet lukt, ook prima. Volgende keer beter. Zie dat ons aandachtsprobleem, ook een ego probleem is. Ons ego is constant op zoek naar succes, erkenning en bevestiging. Ga voorbij het ego. Rust in de stilte in jezelf, achter het denken. Vaak bewustzijn, gewaarzijn of de natuurlijke staat van zijn genoemd. 

Doorzie je gehaaste (Bambi) modus en leer te rusten in en te vertrouwen op jezelf. De video van de meditatie leraar Rupert Spira (zeker vanaf minuut 14) vind ik zo treffend, zo simpel en tegelijkertijd heel diepgaand. Elk moment is een kans om hier te zijn en bij jezelf te zijn.  Blijf je hierin vast lopen? Je kan altijd vrijblijvend kennis met me maken! 

Eitherway alvast een heel mooi jaar gewenst!