Perfectionisme en Millennials

‘Perfectionisme, de volksziekte van een nieuwe generatie.’ Zo koppen de Trouw en de Volkskrant. In mijn laatste blog over Millennials had ik het er al zijdelings over. Nu pas realiseer ik me hoe veel het voorkomt. Hier komen wat cijfers om dit te staven. Uit het SCP-rapport (2016) blijkt dat mensen tussen 20-50 jaar gemiddeld 51 uur aan ‘verplichte’ activiteiten, zoals werk, scholing en zorg, besteden. Ook bleek dat we in onze vrije tijd een druk en opgejaagd leven lijden. Kortom tijd voor een blog over perfectionisme, millennials en hoe dit te doorbreken.

33 percent ervaart meer druk

Uit een ander onderzoek – onder 41000 duizend Britse, Amerikaanse en Canadese studenten – blijkt dat 33 percent meer druk ervaart om perfect te zijn dan 30 jaar geleden. De prestatie maatschappij en het daarbij horende perfectionisme baart psychologen en psychiaters toenemende zorgen. Het is (nog) niet keihard aan te tonen maar een verband tussen bijvoorbeeld het toenemende gebruik van antidepressiva (+ 40% tussen 2007-2017) en de toegenomen ADHD medicatie voor kinderen (met 50% tussen 2007-2013) wordt steeds aannemelijker.

Angst de motor achter perfectionisme

Ook in mijn werk als coach, waar ik veel met Millennials werk, steekt perfectionisme keer op keer de kop op. Steeds meer coachingsbureaus richten zich op de Dillema’s van Dertigers. Waar perfectionisme een belangrijke is. Het maakt niet uit of de initiale vraag nou loopbaan oriëntatie, stress/burn-out of faalangst is. Perfectionisme heeft vaak een directe link met angst, de angst om het fout te doen (niet perfect). Om dit te voorkomen verliezen we ons in details van het perfectionisme.

Eigen ervaring

Nog regelmatig merk ik hoe ik voorover gebogen mijn computerscherm in kruip en pas na een paar uur voel ik mijn schouders en nek vast zitten. Dan realiseer ik me dat er iets spannends speelt en dat ik die onrust weg wil hebben door zo snel mogelijk alle to/do’s af te werken. Wat overigens niet werkt, je (ik althans) wordt er vaak veel minder effectief door en er zeker gestresster van.

De Paradox van perfectionisme

Paradoxaal genoeg is de kans op falen, bijvoorbeeld op het werk, groter door het perfectionisme. Te veel tijd wordt besteed aan details. Dit werkt overwerken, slechte nachtrust, gehaast of niet halen van deadlines en verlies van werkplezier in de hand. Wat weer uitmond in stress en ja het B-woord, Burn out. Herken je al dingen? Laten we dan kijken wat je kan doen om het tij te keren.

80/20 regel

Deze regel leert dat je met 20 procent inspanning 80 procent van het resultaat kan behalen. Voor de overige 20 procent is vaak veel meer nodig. Je gaat dan namelijk over op details en perfectie. Vaak is het behalen van 80 procent al meer dan voldoende, waardoor je uiteindelijk effectiever kan werken. Om dit te kunnen doen moet je wel bewust worden van je gedrag en zien (toegeven) dat je je in de resterende 20% verliest.

Mindfulness

Mindfulness is bij uitstek een manier om bewuster te worden van je patronen en ze te (h) erkennen. Pas dan heb je de vrijheid om te kiezen en kan je vaker besluiten om zo’n 80/20 regel toe te passen maar soms ook besluiten wel tijd en aandacht te geven aan de resterende 20%. Dit bewustzijn voorkomt dat je slaaf wordt van je faalangst en dat je in je automatische respons van perfectionisme vervalt.

Hoe wordt je bewuster?

Het kan haast niet anders dan dat je stress op een gegeven moment opmerkt en het lichaam geeft vaak het eerste signaal. Je nek en schouder gaan vast zitten, je ademhaling wordt onrustig en/of je voelt dat je je spanning in je buik vasthoudt. Als je dit merkt dan is het verstandig om afstand te nemen (vaak letterlijk).

Je kunt wat drinken halen, even naar buiten gaan, misschien zelfs wel een korte (3-minuten) meditatie op een rustige plek doen of iets anders wat bij jou past. Het gaat erom dat je even uitzoomt en een paar minuten later met een frisse(re) blik kan kijken. Dan is de kans dat je zo’n 80/20 regel toepast (of een andere tool) veel groter.

Angst aangaan

De echte winst zit echter in het aangaan, toestaan, voelen van en ontspannen in je angst. Easier said then done. Dus ook niet zo gek dat mensen besluiten om dit samen met een coach of in een groep aan te gaan. Het vraagt moed om je eigen angst (jezelf) onder ogen te zien.

Maar wat een opluchting en bevrijding als je dit doet en je niet meer slaaf hoeft te zijn van je angst. Die angst zwengelt namelijk telkens weer de motor van het perfectionisme aan. Juist om deze reden geef ik twee keer per jaar mindfulness retraites op Terschelling, waar we via zelfcompassie de perfecte manier vinden om de angel uit onze inner criticus .

Een mooie en korte video van Prince Ea om de sluimerende angst in 5 seconden aan te pakken.