Pijn je grootste spirituele leraar
Ik voel me murf, het is 01.44 ’s nachts. Ik kom terug van een feestje, het was ‘ok’. Maar gevoelsmatig was het helemaal niet ok. Ik voelde me klein en bang, het was oud maar tegelijkertijd vers en aanwezig. “Het ging zo goed de laatste paar jaar”, denk ik hard op. Als ik terug kijk dan is kleine bange Marc de laatste tijd weer een grotere rol gaan spelen. Ik pak wat water en een chipje en begin te typen, het moet eruit. Ik lijk niet eens een keus te hebben.
Verkramping
Op zo’n avond kruipt de angst ongemerkt naar binnen en wijze lessen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Namelijk een stapje terug doen, het bange gevoel toelaten of mijn bange ego doorzie en er niet mee identificeren. Het is niet eens dat het me niet lukt, ik denk er niet eens aan. Gelukkig ga ik me niet (meer) groter maken, overschreeuwen of extra veel drinken. Soms ontspan ik even maar op andere momenten verlam ik weer. Mijn speelsheid, humor of relaxheid zitten diep weggestopt.
Ken je de scene van friends waar Ross flirt met de Pizza-delivery-girl
Nou, dat idee.
Mijn kracht en mijn zwakte Met een vriend hebben we het over hoe ik een goede coach en trainer kan zijn als ik hiermee struggle. Confronterende maar mooie vraag. Ongetwijfeld zullen hierdoor sommige mensen niet bij mij aan gaan kloppen. Anderzijds is dit juist mijn kracht. Als cliënten praten over de moeder van onze gevoelens ‘angst’ dan weet ik hoe het is. I walk the talk – ik leef wat ik deel in de groepen of individueel en kan hier al meer in ontspannen.
De leraar Pema Chrodron is hierin voor mij een voorbeeld, zij verteld open en eerlijk over haar pijnlijke momenten. Dat maakt haar zo benaderbaar en haar boodschap zo krachtig. Zij laat mij en vele andere zien dat we hier los van kunnen komen, sterker nog dat we alles al in ons hebben. En dat shit bij ons leven hoort maar je er van kan leren.
“The only reason we don’t open our hearts and minds to other people is that they trigger confusion in us that we don’t feel brave enough or sane enough to deal with. When we look clearly and compassionately at ourselves, we feel confident and fearless about looking into someone else’s eyes. ” ― Pema Chödrön
Doorzien, overstijgen en loslaten
Als kind is mijn negatieve geloof ‘ik ben niet goed genoeg’ zich gaan nestelen. Hoe ongrijpbaarder de relaties hoe lastiger, vooral in de liefde of de dynamiek van groepen. Dan kan ik verkrampen maar verder ben ik eigenlijk echt tevreden met mijzelf. En ben ik juist niet bang: drie jaar in Afrika gewoond en gewerkt, in het ondernemen toon ik lef en daadkracht (eerder te veel ;)), en ik heb altijd hele eigen keuzes durven maken. Overigens hoeft de angst ook niet weg, doorzien, overstijgen en loslaten is voldoende. De quote hieronder is misschien wel de mooiste en bondigste samenvatting van waar ik mee bezig ben de laatste jaren.
Je bent er al!
Ik weet al langer dat ik, jij en de wereld perfect zijn, er niets hoeft te veranderen en dat ik als de getuige alles gewoon kan aanschouwen en laten gebeuren. Alleen durfde ik hier nooit echt op te vertrouwen! Laten we dat nou eens gaan doen en op termijn meer als een glimlachende Dalai Lama door het leven te gaan. Hoe cool om hier op scholen al hier iets mee te doen, wat ze in Tibet trouwens al eeuwen lang doen.
Pijn is je grootste spirituele leraar Volgens Eckhart Tolle is pijn je grootste spirituele leraar en ik ben het met hem eens. Het helpt ook om achteraf zelfs dankbaar te zijn voor de pijn. Nee, dit is geen spiritueel geneuzel. Hierdoor heb ik namelijk veel mooie mensen ontmoet, dieper geluk ervaren en heb ik de kern van wie ik ben leren kennen. En praktisch gezien is angst voelbaarder geworden ipv dat het ongemerkt delen van je leven bepaald. Vaak zie we beter bij anderen hoe angst stiekem een grote rol speelt.
Kortom de kunst is niet om pijn te voorkomen (laat staan vermijden!) maar het te durven zien en voelen en het te gebruiken om dichter bij jezelf te komen. En vergeet niet humor naar jezelf te kijken, wat lucht en ontspanning geeft. Laat ik eindigen met wat wijze raadt van Eckhart Tolle