Spiritualiteit simpel gehouden

Een blog over het terugkerende lijden en hoe die te doorbreken en overstijgen via spiritualiteit en meditatie.

Als de Coronacrisis ons iets duidelijk maakt, is het dat controle een illusie is. Als we dat gaan inzien, en ons verlangen er na kunnen loslaten, dan ontstaat er ruimte om uit het wiel van Samsara (lijden) te stappen. Volgens het boeddhisme loopt nagenoeg iedereen rond in het wiel van Samsara en is in de greep van het ego (denken). Gevangen in wisselende psychische toestanden van verlangen, aversie en onwetendheid. Beetje zoals in dit prachtige liedje (video) ‘Mad World’. Dat wil niet zeggen dat we geen mooie momenten kennen, die zijn er zeker. Maar die slaan altijd om en het lijden houdt zo een grip op je. De enige manier om hieruit te komen, is je boeddha natuur (zoals Boeddhisten het noemen) herkennen. Jan Geurtz zou het de natuurlijke staat van zijn noemen of je kan het bewustzijn, de bron of gewaarzijn noemen. 

Onze identiteit

Het klinkt wat dramatisch maar het is, voor mij althans, heel herkenbaar. Ik ben best heel tevreden met mijn leven, maar tegelijkertijd is dit altijd van korte duur. Tijdens de huidige Coronacrisis is dit misschien nog wel sterker, we worden wat vaker uit balans gebracht. Misschien herken je het. Er zijn periodes dat het lekker loopt, maar vroeg of laat gebeurt er iets en slaat het om. Ik begin te snappen waarom. Onze identiteit is een bundel van aannames, concepten en gedachten uit het verleden. We moeten toegeven dat onze overtuigingen over wie wij zijn en wat de wereld is, volledig subjectief zijn. Dat wordt vrij random bepaald door onze opvoeding, biologische structuur en cultuur. Kortom hoe iedereen naar zichzelf, de ander en de wereld kijk is altijd anders.

Het wiel van Samsara

Niks mis mee maar als we onze identiteit, onze ik-heid, ontlenen aan iets subjectiefs, dan is het fragiel. Per definitie. De afgelopen weken zie ik hoe het voor mij werkt. De ene dag voel ik me lekker en geniet ik ervan. Maar een tijdje later zeg ik iets te direct – althans zo vat mijn identiteit (denken/ego) het op – en ik voel me er schuldig over. Werk loopt dan weer lekker maar een tijd later komt er stress op. Het is te druk of te rustig. Alles slaat continue om. Er is altijd wel iets! Je relatie, iets met de familie of vrienden, een wereldwijde (corona) crisis, een voorbijganger die je afsnijdt, of het is te koud of te warm. Pema Chödrön legt dit, in één van mijn favoriete filmpjes, prachtig en grappig uit. Ze kan als geen ander spiritualiteit down-to-earth en helder uitleggen, zodat al het al haar zweverigheid verliest. 

We moeten naar binnen

Haar conclusie is ook de mijne. We moeten naar binnen, 180º graden draaien. Weg van onze op denken gebaseerde identiteit en naar onze essentie. Niet meer zoeken naar geluk bij een ander, in een ervaring of in een object. Laten we kijken naar dat wat het denken overstijgt. Naar de boeddha natuur, gewaarzijn of de natuurlijke staat van zijn. Dit is niet een staat van zijn dat komt en gaat maar iets wat we zijn, altijd. Je kan het nooit niet zijn. Het vertaalt zich vaak als een diepe tevredenheid en rust. We hoeven er niks voor te doen. Huh? Maar waarom voelen we dat dan niet altijd? We zijn het toch!? Omdat we ons laten hypnotiseren door het denken (ego) en dit versluiert wie we echt zijn.

Stop met rondrennen!

Ik wil niet meer als een muis in een rad blijven rondrennen, zoekend naar geluk buiten me. Ik wil uit dit wiel van samsara! Ik weet dat dit vuur (deze drive), nodig is om het te doen. Het is lang niet altijd makkelijk want het denken is waar we onze hele zijn en identiteit op gebaseerd hebben. Het enige kompas en houvast wat we kennen (kenden). Maar misschien begin je ook in te zien dat het anders kan. Geloof me niet. Ga op onderzoek uit. Ik merk dat deze stap zo belangrijk is (het zelf ervaren). Ik heb vaak de mooie woorden van leraren aangenomen maar dan wordt het geloof. Ga op onderzoek tot je iets vind wat rock-solid is. Waar geen speld tussen te krijgen is. Dan heb je een basis om er echt uit te stappen. Maar het blijft raar om er zo anders over te denken, laat staan er volledig vanuit te leven. Het grappige is wel dat dit hele proces gewoon gebeurt, we hebben er totaal geen controle over. Laatste stuk van de blog kom ik hier nog op terug.

Besluiten nemen

Besluiten krijgen steeds minder gewicht als je ziet dat jij en ik niet die bundel van gedachten zijn. Zelfs niet ons lichaam zijn, niet in essentie. Wij zijn geen afgescheiden ‘ik’. Zie het alsof onze essentie elektriciteit is. Die elektriciteit die alles in beweging zet en het hele bestaan voed. Ons lichaam, ons brein, onze gedachten, alles is gemaakt uit en gevoed door die elektriciteit. Die ene bron. Sommige leraren noemen het de ziel. Voor mij is dat het niet helemaal maar het komt er wel dicht bij. Meestal wordt het gewaarzijn of de natuurlijke staat van zijn genoemd. Uit dit veld komen onze besluiten. Wil je hier meer over lezen, ervaren of horen dan bekijk YouTube een video, lees een boek van de vele spirituele leraren die een staat hebben bereikt waardoor dit voor hen glas helder is. Op het einde van de blog deel ik stuk van Jan Geurtz. Zelf zit ik nog te veel in dit transitie proces om er meer over te schrijven. Eckhart Tolle’s quote van beschrijft mooi hoe we dit soms ervaren.

Spiritualiteit simpel gehouden

Ik ben dankbaar dat ik op de een of andere manier met meditatie en spiritualiteit in aanraking ben gekomen en dat ik weet dat ik ben. In dit moment, niks anders dan aanwezig. Weten dat er niks ontbreekt. Mij geeft dit een gevoel van rust en tevredenheid. Het enige wat we hoeven te doen is uit de weg gaan. Niet iets te veranderen, op te lossen of te doen. Er is immers ook geen afgescheiden ik die het leven kan controleren. Dit blijf voor mij nog steeds vreemd aanvoelen. Maar ook dat is logisch want het gaat onze denkende geest te boven. Je kan het alleen in je eigen directe ervaring checken.

Ik heb mijn hele leven niks anders gedaan dan te proberen dingen naar mijn hand te zetten. Wij zijn volledig geconditioneerd dat we het leven moeten en kunnen beïnvloeden. Maar klopt dat wel. Voor mij dus niet meer. Uiteindelijk hoef je niks meer te doen of te veranderen en kan je gewoon rusten in jezelf. Alleen in de praktijk kijk je eerlijk waar je bent en wat jij nodig hebt. Ik mediteer steeds minder maar ik doe nog wel twee dingen. Sterke gevoelens in mijn lijf voelen en toelaten via een begeleide meditatie en regelmatig bevraag ik mezelf (via self-inquiry) om weer contact te komen met mijn essentie. Iets vaker word ik ook gevraagd hierin mensen in coaching te begeleiden, ik doe dit in Alkmaar en Amsterdam. Vraag gerust een gratis kennismakingsgesprek aan.

De natuurlijke staat van zijn – Jan Geurtz

Graag wil ik een stuk van Jan Geurtz uit zijn boek verslaafd aan liefde (laatste hoofdstuk) laten zien:

“Zodra je niet langer door de bril van voor- en afkeur kijkt, maar vanuit je oordeel vrije liefdevolle natuurlijke staat, toont de werkelijkheid zich in haar ware aard: een bonte verzameling van beelden, geluiden, gebeurtenissen, gedachten en gevoelens, zo volmaakt complex en oneindig uitgebreid.” Hij gaat verder met uit te leggen waarom wij dit niet zien. “Door het denken! Kijk maar hoe subtiel dat werkt: wij geloven (denken) dat het de werkelijkheid is die ons problemen en ellende oplevert, en dat zet ons aan tot verzet ertegen en tot nog meer denken om een uitweg uit de ellende te vinden. Maar in feite is het deze gedachte die ons lijden oplevert! Het idee dat onze gedachten betrekking hebben op hoe de werkelijkheid echt is, is zelf ook niks meer dan een gedachte, een projectie van de denkende geest! En dat die projectie echt waar zou zijn, is ook weer slechts een gedachte. Zie je, zelfs de meest ellendige ervaring speelt zich af in die open, gewaarzijnde natuur van de geest, we beseffen het alleen niet omdat die gewaarzijnde geest zichzelf is kwijtgeraakt in zijn eigen stroom van gedachten en zintuiglijke ervaringen.”

In de video hieronder meer van hem over denken, spiritualiteit, het overstijgen van het denken en de natuurlijke staat van zijn.

Van de buitenkant doe je overigens nog steeds dezelfde dagelijkse dingen en lijkt er weinig verandert. Maar in jezelf is het een verschil van dag en nacht. Tussen ronddolend in het Samsarische levensrad van lijden en diepe tevredenheid. Wonderlijk hoe het allemaal werkt! Laat ik eindigen met een prachtige video van Ram Dass. Hierin nodig hij ons uit om meer te zakken en te vertrouwen in onszelf en de wijsheid van het hart. Ik wens je heel veel sterkte in deze veranderende tijden en vergeet niet dat dit ook een unieke kans kan bieden. De kans om jezelf op een dieper niveau te leren kennen.